Een stap vooruit

Vandaag heb ik mezelf weer een paar keer trots gemaakt. Ik moest voor mijn ziekte van Crohn (een chronische darmziekte) vandaag naar het ziekenhuis voor mijn tweemaandelijkse behandeling. Ik moet dan altijd voor één dag naar het daghospitaal waar ik dan samen zit met andere mensen die voor een behandeling komen. Op die afdeling werkt een vrouw, een vrijwilligster, die regelmatig komt vragen of je iets moet hebben om te drinken. Vandaag is ze ook 2 x langs geweest met snoepjes en pralines en ik heb elke keer “nee, dank u” gezegd

In de namiddag ben ik op m’n eentje een half uurtje gaan fietsen. Ik begin er echt van te genieten van dat fietsen, het zonnetje dat schijnt en dan een koel windje erbij …

Vanavond gingen we normaal naar de fitness gaan, maar omdat het zo warm was, hadden J. en ik er eigenlijk geen zin in. We reden dus richting thuis en passeerden onze vaste frituur … We zijn dus frietjes gaan halen, MAAR … we zijn nadien wel nog 40 min. gaan fietsen “ter compensatie”. Gisteren in totaal 2 uur gefietst, vandaag in totaal 1,5 uur, zo veel kwaad zullen die frietjes dan wel niet doen. Nadien heb ik nog yoghurt met aardbeien als tussendoortje gegeten maar voor de rest heb ik niets meer gegeten en had ook geen drang om te snoepen eigenlijk. Als ik anders frietjes eet, heb ik nogal de neiging om te zeggen “het is nu toch naar de vaantjes, we gaan ineens door”, maar dat heb ik deze keer dus niet. Voor mij is dat toch wel een bewijs dat ik weer een stap vooruit heb gezet.

Resultaat week 1 : 73,3 kg : - 1,9 kg

De eerste week zit er op en het resultaat op de weegschaal : 73,3 kg wat dus wil zeggen dat ik deze eerste week 1,9 kg ben afgevallen. Natuurlijk ben ik heel tevreden met dit resultaat.

Vrijdagavond zijn J. en ik ’s avonds na het werk nog 50 min. gaan fietsen naast de vaart. Ik begin dat fietsen meer en meer graag te doen. Zo lekker in het zonnetje met de wind in de haren. Vanmorgen zijn we zelfs ook terug gaan fietsen. We gingen normaal naar de fitness gaan, maar omdat het al zo’n goed weer was, stelde J. voor om te gaan fietsen. Dus om 09.30 uur zijn we op onze fiets gesprongen en zijn we een uurtje gaan rijden. Elke keer dat we gaan fietsen, merk ik dat het beter en beter gaat en dat ik ook altijd langer kan fietsen. Het enige nadeel is eigenlijk dat je achterwerk op den duur altijd pijn begint te doen …

In de namiddag zijn we al terug gaan fietsen, dit keer 1 uur en 10 min. J. heeft aan de hand van de kaart uitgeteld hoeveel kilometer we vandaag in totaal gefietst hebben : 36 km !! Toch niet niks als je weet dat ik tot vorige week eigenlijk nooit ging fietsen. Ben best wel trots op mezelf.

Mijn eerste week zit er op, op naar de tweede week. Ik verwacht wel niet dat ik terug zo veel zal afvallen als deze week, want zaterdag gaan J. en ik naar Maastricht en we blijven daar 1 nacht slapen en zondag moeten we naar een BBQ van mijn werk. Ik ga heel de week extra goed mijn best doen maar zaterdag en zondag ga ik toch genieten van Maastricht en de BBQ. De boog kan niet altijd gespannen staan hé

Geen nieuws is goed nieuws ...

Geen nieuws is goed nieuws zeggen ze altijd. En het gaat eigenlijk ook wel goed met me.

Ik ga nog een echte sportieveling worden ;-) Gisterenavond, zelfs nog na het avondeten, ben ik op m’n eentje 40 min gaan fietsen. Eigenlijk doe ik dat niet veel, fietsen, vorige week zijn we 2 keer gaan fietsen en daarvoor was het al heel lang geleden. Maar ik begin de smaak precies te pakken te krijgen, want deze namiddag ben ik opnieuw een half uurtje gaan fietsen. Ik ben langs de vaart gaan rijden, was eigenlijk best wel tof, maar soms was er wel enorme wind zodat ik amper vooruit geraakt. En vanavond zijn we nog fitnessen ook.

Op het gebied van eten gaat alles eigenlijk ook goed. Op het moment dat je moet beginnen met gezond eten, lijkt het allemaal zo supermoeilijk, maar als ik eerlijk moet zijn, als je die eerste dagen op je tanden bijt, dan valt het eigenlijk best wel mee. Ik zal niet zeggen dat ik geen zin heb in “ongezonde” dingen, maar ik kan er nu beter mee om dan de eerste dagen. Wat natuurlijk ook niet wil zeggen dat er geen minder goede dagen kunnen tussenzitten, maar voorlopig ben ik nog positief.

Ik voel me dus redelijk goed eigenlijk en het is al donderdag, dus mijn eerste week terug gezond eten zit er al bijna op.

Supergemotiveerd

Vandaag terug gaan werken na ons weekje verlof. Als ik ga werken, lukt het gezond eten toch altijd wel veel beter. Ik hou van die dagelijkse routine en werken betekent minder tijd om over eten na te denken. Ik heb vandaag flink minstens 2 L water gedronken en heb mij verder aan mijn menu gehouden. Toen ik vanavond thuis kwam en J. was nog niet thuis, heb ik zelfs nog even op de hometrainer gereden. Allemaal goeie punten dus voor mij :-) Het bijhouden van een blog en het lezen van het forum van de Weight Watchers werkt eigenlijk toch wel motiverend vind ik. Als je ziet dat je niet de enige bent met je afvalproblemen, voel je je altijd al een stukje beter. Ik ben dus terug supergemotiveerd en we gaan er voor !!

Suikerverslaving

Dag 2 zit er bijna op. Ik heb vandaag weer veel geslapen en mij enorm verveeld. Ik kan mij er precies maar niet toe aanzetten om iets actief te doen.

Mijn nieuwe start van gisteren is niet alleen terug gezond eten, maar ook terug suikervrij gaan leven. Stoppen met suiker betekent voor mij : geen choco, geen confituur, geen witte suiker, geen zoetstoffen, geen snoep, geen chocolade, geen ijsjes, geen wit brood, geen witte rijst, geen light- of zero-frisdranken, … Ik weet intussen van mezelf dat ik écht wel suikerverslaafd ben en ik ben dus nu opnieuw aan het afkicken met de nodige afkickverschijnselen als gevolg. Een tijdje geleden heb ik dat ook gedaan, gewoon van de ene op de andere dag stoppen met suiker en ik heb het toen 7 weken en 3 dagen volgehouden. Toen wou ik toch nog eens iets snoepen en toen is het terug foutgelopen. Ik kan gewoon niet één stukje chocolade eten, of één stukje cake. Bij mij is het alles of niets. Ofwel eet ik niets van suiker (snoep), ofwel eet ik heel de doos leeg. Ik heb het al een paar keer geprobeerd om het toch bij één stukje te houden, maar ik weet intussen van mezelf dat ik het gewoon niet kan.

Toen ik de vorige keer met suiker stopte, was ik de avond ervoor naar een seminarie van Sonja Kimpen geweest over hoe je van een suikerverslaving kan vanaf geraken. Er werd toen gezegd dat je eerst 8 weken zonder suiker moest gaan en daarna zou je een jaar moeten doorgaan om te leren om normale porties te eten. De eerst week was natuurlijk het moeilijkste maar al bij al verschoot ik er eigenlijk zelf van hoe goed het wel ging. Maar na die 7 weken en 3 dagen was ik er dus duidelijk nog niet voor klaar om toch al te snoepen. Ik heb hierover toen ook een e-mail gestuurd naar Sonja Kimpen. Eerst en vooral was ik eigenlijk wel verrast dat ze effectief ook antwoordde op mijn e-mail, maar hoewel ik het ergens wel verwacht had, was ik toch ook teleurgesteld in haar antwoord. Ze bedankte me voor mijn “verhaal” en zei dat het haar zeker zou inspireren voor haar volgende boek. Verder zei ze dat het geen 8 weken maar één jaar duurt om van je suikerverslaving vanaf te geraken met veel ups & downs en dat je hiervoor mentale kracht nodig hebt en dat het juist dat is wat er wordt aangeleerd in de Sonja-Kimpen-Afslankmethode en ze stelde voor dat dat misschien een oplossing zou kunnen zijn, waarbij ze dan ineens de data vermeldde van de infosessies hierover. Ergens was ik toch wel teleurgesteld dat ze gewoon probeerde om haar cursus te “verkopen”.

Die vele ups & downs waarover ze sprak, die heb ik dus al meermaals aan den lijve ondervonden. Maar sinds gisteren zitten we terug in een “up”, of een “down”, het hangt er in feite vanaf hoe je het bekijkt. Een “up” omdat ik terug goed bezig ben, een “down” omdat ik terug alles moet laten. Zoals ik al zei, is het ergste eigenlijk gewoon dat ik weet dat het maar voor even is, tot we op verlof gaan, en dan “mag ik terug een week alles eten”. Iemand anders zou kunnen zeggen : let toch ook tijdens die week vakantie op je eten, maar daar ben ik echt nog niet sterk genoeg voor en nog veel te suikerverslaafd voor. Vakantie = genieten = eten … Als we terug zijn van Rhodos dan zal het sowieso wel beter gaan om er terug in te vliegen, want dan heb ik tenminste niets om naar uit te kijken op gebied van eten en dan start ook de avondschool terug waardoor ik het terug drukker zal hebben. Maar zo ver zijn we nog niet. Nu gaan we gewoon ons uiterste best doen om er nog zo veel mogelijk kilo’s af te krijgen tegen onze trouw en onze vakantie.

Nieuw begin, nieuw begingewicht 75,2 kg !

2 dagen vroeger dan eigenlijk vooropgesteld, wordt het vandaag i.p.v. dinsdag, mijn nieuwe start. Mijn nieuwe begingewicht is 75,2 kg … Het wordt dus écht hoog tijd om er terug in te vliegen. Dit keer moet het lukken, dit keer ga ik het echt volhouden tot we naar Rhodos gaan, tot 28.08.2008. Ik heb dus nog 5,5 weken de tijd om terug onder de 70 kg te geraken.

Spijt komt natuurlijk altijd te laat en op dit moment heb ik spijt dat ik het opnieuw zo ver heb laten komen. Op een maand tijd ben ik dus 6 kg terug bijgekomen. Ik voel me ook schuldig ten opzichte van J., want hij is op die maand tijd bijna 10 kg terug bijgekomen. Ik zat eindelijk onder de 70 kg en hij onder de 100 kg en nu moeten we allebei terug hard werken om die kilo’s er terug af te krijgen. Allemaal door mijn schuld … 1.000 x sorry J.

Hoeveel spijt ik er ook over heb, de schade is aangericht en ik kan er nu niets meer aan veranderen. Het enige wat ik nu kan doen is vooruit kijken en terug voor 100 % mijn best doen om die kilo’s er terug af te krijgen. Zoals ik al zei, tegen ons vertrek naar Rhodos wil ik sowieso terug onder de 70 kg zitten.

Dag 1 zit er bijna op. Ik ben wel tevreden over mijn “prestaties” van vandaag. Vanmorgen ben ik met de fiets naar de bakker gereden, heen en terug was dit samen 15 min fietsen. Daarna zijn we naar de fitness geweest en daar heb ik ook nog 1 uur cardio gedaan en deze namiddag zijn we samen nog met de fiets naar de videotheek gereden wat heen en terug 30 min was. Ik heb van heel de dag niets gesnoept en ik voel mij redelijk goed, alleen dat ik weer de drang heb om in mijn bed te kruipen. Ik weet niet hoe het komt, maar ik verveel mij precies altijd als ik terug gezond probeer te eten, en om die verveling tegen te gaan wil ik dan altijd maar in mijn bed kruipen. En natuurlijk om niet te veel aan eten te kunnen denken. We hebben beslist om morgen een detox-dag te houden en eens heel de dag niets anders dan fruit te eten.

Geen karakter

Het bijhouden van een (eerlijke) blog heeft zijn voor- en nadelen. Het nadeel ervan is dat je, als het minder goed gaat, dit ook moet delen met de “wereld”. Ik heb eerst getwijfeld of ik het wel zou vermelden, maar ik kan beter gewoon eerlijk zijn, hoe pijnlijk dat ook is.

Je hoort me dus waarschijnlijk al aankomen, … het “gezond eten” is weer door de venster gegooid. We hebben deze week dus een weekje vakantie en tot en met gisterenmiddag kon ik echt niet van mijn vakantie genieten. Ik voelde mij heel de tijd sad en liep met een lang gezicht rond. Ik heb het sowieso altijd al moeilijk om gezond te eten als ik heel de dag thuis zit en zeker als het dan een hele week is. Mijn hersenen zijn er zo op geconditioneerd dat vakantie gelijkstaat met eten en omdat ik dus niet kon eten, voelde ik me miserabel en om mij zo niet te voelen, ging ik altijd maar slapen waardoor ik uiteindelijk bijna heel de dag in bed lag. Ik probeerde mezelf voor te houden dat het wel zou beteren, maar ik kon mij er maar niet overzetten. Ik voelde mij met de dag slechter . Het grote probleem, naast het feit dat ik een week thuis zit, is dat ik eigenlijk ook zit af te tellen naar onze week vakantie in Rhodos eind augustus omdat ik weet dat dat dus ook een week een “eetfestijn” gaat worden en dat is dus ook de reden waarom ik mij maar niet kan motiveren. Ik zie het nut er niet van in om nu “af te zien” en op mijn tanden te bijten om dan na die week Rhodos opnieuw te moeten afzien om het terug gewoon te worden om gezond te eten. Ik weet ook wel dat het geen oplossing is om vanaf nu tot we naar Rhodos gaan vrijuit te eten, want als ik dat zou doen, zou ik enorm veel terug bijkomen.

De nieuwe start nr. 10.101 is dus dit keer uitgesteld naar nu dinsdag 22.07.2008, de dag dat we terug gaan werken. Ik heb al ondervonden dat het echt wel gemakkelijker gaat als ik overdag moet gaan werken want dan heb ik niet zo veel tijd om er over na te denken. Dan heb ik nog 5 weken tot we naar Rodos vertrekken en dus nog 5 weken om toch nog onder de 70 kg te geraken. Vanaf dinsdag ben ik ook van plan om 5 dagen per week naar de fitness te gaan (3 x krachttraining en cardio en 2 x alleen cardio). Het lopen is voorlopig uitgesteld want J. heeft terug last van zijn rug van het lopen en ik begin zelf ook rugpijn te krijgen. Ik wil met het lopen zeker nog wel terug beginnen maar ik wil nog even wachten tot ik wat meer gewicht (en vet) ben kwijtgeraakt.

De winnaars zijn de verliezers die niet opgeven

Goed begonnen is half gewonnen zeggen ze altijd, maar dat telt toch niet altijd. Gisteren bv. telde dat helemaal niet.

De dag was goed begonnen : ’s morgens hebben we 10 min. intervaltraining gedaan op de hometrainer (20 sec. zo snel fietsen als je kan en dan 1 min rustig fietsen) en rond de middag zijn we nog naar de fitness geweest. En daar eindigt het “goed begonnen”.

Na onze trouw op de gemeente zijn we van plan om samen met onze ouders en de getuigen te gaan eten. Gisterenavond zijn we naar dat restaurant waar we dan gaan eten, geweest met de bedoeling om alles al te gaan vastleggen en natuurlijk hebben we daar ineens gegeten ook. Het reserveren zelf is er niet van gekomen, want diegene die zich daar mee bezig houdt, is er deze week niet. De reden waarom we (eigenlijk ik) daar willen gaan eten op onze trouw, is omdat ze daar lekkere steppegras-frietjes hebben en dat hebben we gisteren dus ook gegeten : steppegras met steak. Maar dat is nog niet alles. Daarna zijn J. en ik nog naar de cinema geweest, we zijn naar “wanted” gaan kijken. Supergoeie film trouwens. Vorige zaterdag in de cinema heb ik mij zo sterk kunnen houden maar gisteren is het niet gelukt. Zowel J. als ikzelf hebben gesnoept : we hebben allebei een flesje cola gedronken, een magnum gegeten en ik nog een zakje m&m’s (en J. jellybeans) … Maar nadien ben ik wel “gestraft” geweest. Ik heb nog enorme darmkrampen gehad en diarree, mijn darmen waren volledig over hun toeren, met als gevolg dat ik moeilijk in slaap geraakt ben. En vanmorgen heb ik nog van een bijkomend gevolg last : mijn tong doet pijn. Ik heb al ondervonden als ik een paar dagen vettig eet of veel snoep, dat mijn tong dan pijn begint te doen maar het is de eerste dat ik het zo vlug heb, na één avond al. Zo zie je eigenlijk maar hoe snel je lichaam reageert op al dat ongezonde eten.

We zijn vanmorgen wel direct nadat we zijn opgestaan, al gaan lopen (6 x 2 min met telkens 1,3 min. wandelen ertussen). Het lopen ging wel, maar ik merkte toch wel dat ik veel vlugger moe was dan anders en mijn hartslag ging niet zo snel naar beneden als anders. Om al dat slechte eten van gisteren toch iets of wat te compenseren, heb ik vanmorgen, na het lopen, alleen fruit gegeten (bosbessen, aardbeien en een banaan) en deze namiddag gaan we nog fietsen.

Ik ben gisteren in de fout gegaan, maar dat was éénmalig. Ik blijf niet bij de pakken zitten en ik doe nu gewoon terug verder met mijn gezonde menu. Zoals ik ooit gelezen heb een forum : de winnaars zijn de verliezers die niet opgeven !!

Begingewicht 74,1 kg

Nog even i.v.m. mijn nieuwe start van gisteren. De weegschaal gaf gisterenmorgen als gewicht 74,1 kg aan. Uiteindelijk ben ik dus ten opzichte van vorige week toch nog 200 gram afgevallen. Mijn huidige startgewicht is dus 74,1 kg.

Het was vandaag een enorm sportieve dag Vanmorgen zijn we eerst gaan fitnessen (40 min cardio gedaan) en daarna zijn we nog 40 min gaan fietsen. Amai dat fietsen was eigenlijk toch wel zwaarder dan ik verwacht had. Ik kon J. amper bijhouden. Hij rijdt verschillende keren per week met de fiets naar zijn werk, telkens 30 min heen en 30 min terug. Hij mag het hebben …

Daarnet zijn we nog naar de videotheek geweest. Eigenlijk doe ik dat ook niet graag als ik “gezond” probeer te eten. Al dat lekkers dat in de videotheek ligt : Ben & Jerry’s ijs, twix, mars, m&m’s, … En als je iets niet mag eten, dan heb je’r natuurlijk eens zo veel zin in. Het is elke keer toch tanden bijten en proberen sterk te zijn. Toen we zijn thuisgekomen van de videotheek heb ik mij dan maar een groot glas water genomen.

Nieuwe start van gisteren

Gisteren was het écht de nieuwe start.

Ik ben de dag ’s morgens al goed begonnen want we zijn ’s morgens om 06.00 uur voor de 2e keer gaan lopen : 4 x 3 min met telkens 1,5 min wandelen tussen. Ik had gedacht dat het gisteren moeilijk zou zijn na het snoepen van de 2 dagen ervoor, maar het viel eigenlijk enorm goed mee.

Ik heb mij gisteren heel de dag aan mijn dagmenu gehouden en ik voelde mij ook heel de dag redelijk goed.

’s Avonds ben ik met mijn nichtje en een vriendin naar de cinema geweest naar Sex & The City. Ik vond het een heel goede film, heb een paar keer zelfs met tranen in mijn ogen gezeten. Je merkte zelfs niet dat de film bijna 2,5 uur duurde want de tijd ging zo voorbij.

Maar … voor we naar de cinema gingen : J. had donderdag tegen mij gezegd dat ik één ding mocht snoepen tijdens de film, niet dat ik aan hem toestemming moet vragen om te snoepen, maar hij probeert me op die manier gewoon te helpen om van mijn suikerverslaving vanaf te geraken. Natuurlijk reageerde ik hierop met : neenee, dat hoeft niet, ik ga niets snoepen in de cinema. Tot natuurlijk gisteren puntje bij paaltje kwam … Terwijl ik stond te wachten tot ze me kwamen ophalen, vroeg ik aan J. of ik nog van gedachte mocht veranderen en toch iets mocht snoepen tijdens de film. Hij zei : doe wat je wil, maar je stelt me teleur. En ik moest hem dan beloven dat ik in mijn blog zou schrijven dat hij sterk was en niets ging snoepen en dat ik dus eigenlijk zwak was … Ze kwamen mij dus ophalen en in de auto vroeg mijn vriendin aan mij en mijn nichtje of we van plan waren om iets te snoepen tijdens de film. Tot op dat moment zat ik eerlijk gezegd zelf nog te twijfelen maar mijn nichtje zei onmiddellijk : “Nee, wij gaan niets snoepen.” Mijn nichtje en ik hadden dit namelijk al op voorhand afgesproken. Toen ze dit zei tegen onze vriendin, heb ik nog een paar seconden getwijfeld en toen heb ik geantwoord : “Nee, we gaan alleen een flesje water nemen”. Ik kan dus met heel veel trots zeggen dat ik gisteren tijdens de film niets gesnoept heb en alleen water heb gedronken. Het lijkt maar iets onbenulligs, maar voor mij is dat al heel wat.

Mijn eerste dag is dus gisteren heel goed verlopen. Ik wil er deze keer écht terug voor gaan en tegen Rhodos wil ik minstens terug onder de 70 kg zitten.