Suikerverslaving

Dag 2 zit er bijna op. Ik heb vandaag weer veel geslapen en mij enorm verveeld. Ik kan mij er precies maar niet toe aanzetten om iets actief te doen.

Mijn nieuwe start van gisteren is niet alleen terug gezond eten, maar ook terug suikervrij gaan leven. Stoppen met suiker betekent voor mij : geen choco, geen confituur, geen witte suiker, geen zoetstoffen, geen snoep, geen chocolade, geen ijsjes, geen wit brood, geen witte rijst, geen light- of zero-frisdranken, … Ik weet intussen van mezelf dat ik écht wel suikerverslaafd ben en ik ben dus nu opnieuw aan het afkicken met de nodige afkickverschijnselen als gevolg. Een tijdje geleden heb ik dat ook gedaan, gewoon van de ene op de andere dag stoppen met suiker en ik heb het toen 7 weken en 3 dagen volgehouden. Toen wou ik toch nog eens iets snoepen en toen is het terug foutgelopen. Ik kan gewoon niet één stukje chocolade eten, of één stukje cake. Bij mij is het alles of niets. Ofwel eet ik niets van suiker (snoep), ofwel eet ik heel de doos leeg. Ik heb het al een paar keer geprobeerd om het toch bij één stukje te houden, maar ik weet intussen van mezelf dat ik het gewoon niet kan.

Toen ik de vorige keer met suiker stopte, was ik de avond ervoor naar een seminarie van Sonja Kimpen geweest over hoe je van een suikerverslaving kan vanaf geraken. Er werd toen gezegd dat je eerst 8 weken zonder suiker moest gaan en daarna zou je een jaar moeten doorgaan om te leren om normale porties te eten. De eerst week was natuurlijk het moeilijkste maar al bij al verschoot ik er eigenlijk zelf van hoe goed het wel ging. Maar na die 7 weken en 3 dagen was ik er dus duidelijk nog niet voor klaar om toch al te snoepen. Ik heb hierover toen ook een e-mail gestuurd naar Sonja Kimpen. Eerst en vooral was ik eigenlijk wel verrast dat ze effectief ook antwoordde op mijn e-mail, maar hoewel ik het ergens wel verwacht had, was ik toch ook teleurgesteld in haar antwoord. Ze bedankte me voor mijn “verhaal” en zei dat het haar zeker zou inspireren voor haar volgende boek. Verder zei ze dat het geen 8 weken maar één jaar duurt om van je suikerverslaving vanaf te geraken met veel ups & downs en dat je hiervoor mentale kracht nodig hebt en dat het juist dat is wat er wordt aangeleerd in de Sonja-Kimpen-Afslankmethode en ze stelde voor dat dat misschien een oplossing zou kunnen zijn, waarbij ze dan ineens de data vermeldde van de infosessies hierover. Ergens was ik toch wel teleurgesteld dat ze gewoon probeerde om haar cursus te “verkopen”.

Die vele ups & downs waarover ze sprak, die heb ik dus al meermaals aan den lijve ondervonden. Maar sinds gisteren zitten we terug in een “up”, of een “down”, het hangt er in feite vanaf hoe je het bekijkt. Een “up” omdat ik terug goed bezig ben, een “down” omdat ik terug alles moet laten. Zoals ik al zei, is het ergste eigenlijk gewoon dat ik weet dat het maar voor even is, tot we op verlof gaan, en dan “mag ik terug een week alles eten”. Iemand anders zou kunnen zeggen : let toch ook tijdens die week vakantie op je eten, maar daar ben ik echt nog niet sterk genoeg voor en nog veel te suikerverslaafd voor. Vakantie = genieten = eten … Als we terug zijn van Rhodos dan zal het sowieso wel beter gaan om er terug in te vliegen, want dan heb ik tenminste niets om naar uit te kijken op gebied van eten en dan start ook de avondschool terug waardoor ik het terug drukker zal hebben. Maar zo ver zijn we nog niet. Nu gaan we gewoon ons uiterste best doen om er nog zo veel mogelijk kilo’s af te krijgen tegen onze trouw en onze vakantie.