Kwaad op mezelf

Ik ben kwaad op mezelf. Niet omdat ik gezondigd heb, tenminste toch niet met snoep. Mijn eetmenu staat nog niet 100 % op punt maar ik ben opnieuw bijna 2 weken suikervrij, wat ik al heel belangrijk vind. Maar ik denk dat ik te veel fruit eet per dag (in de voormiddag 1 appel, ’s middags aardbeien met yoghurt en in de namiddag een fruitsla van 1 sinaasappel, 1 banaan en 1 nectarine) en we gaan te dikwijls belegde broodjes halen. Ik heb mij heel de week aan mijn menu gehouden, alleen heb ik wel 2 hamburgers gegeten … Langs de ene kant denk ik, beter dat dan dat ik een vreetbui van snoep krijg maar ik weet natuurlijk ook wel dat het niet goed is. Dus vanaf maandag ga ik mijn eetmenu aanpassen : ik ga minder fruit eten en nog maar 1 x per week een belegd broodje halen.
Met het fitnessen gaat alles pico bello. Maandag, dinsdag en donderdag ben ik gaan trainen en morgen en zondag ga ik opnieuw. De hekel die ik er een tijdje gelegen terug aan had om te sporten, is intussen terug weg en ik vind het niet erg om te gaan fitnessen.
Maar de reden waarom ik dus kwaad ben op mezelf : mijn kleding past niet meer. 10 kg geleden paste alles wat in mijn kast hing en nu past het grootste deel niet meer. In feite haalt het niet veel uit om hierover kwaad op mezelf te zijn, maar ik besef nu pas hoe vlug het allemaal terug om zeep kan zijn en wat een verschil 10 kg kan maken. J. en ik gaan normaal nooit weg, maar vanavond hebben we met vrienden afgesproken en daarom dat ik dus iets zocht om vanavond aan te doen. Ik heb uiteindelijk wel een “outfit” gevonden om aan te doen, maar ik zal mij toch niet 100 % op mijn gemak voelen. Gelukkig zit je normaal heel de avond neer, zodat niet iedereen mij heel de tijd volledig kan zien. Al dat snoep is het toch echt niet waard. Het is in ieder geval een extra stimulans om gemotiveerd te blijven. Het moet echt zalig zijn om gelijk welke kledingwinkel te kunnen binnenstappen en de kleding te kopen die je écht graag ziet én die past.